Hong Wu

W historii Chin okresy rządów narodowych dynastii przeplatały się z panowaniem dynastii obcych. Po rządach mongolskiej dynastii Yuan nastąpiły trwające trzy stulecia rządy dynastii rodzimej. Zhu Yuanzhang (imię świątynne – Tai Zu), założyciel tej dynastii nadał jej nazwę Ming, czyli „Wspaniała”.

Zhu Yuanzhang pochodził z rodziny chłopskiej. Podczas powodzi Żółtej Rzeki jego rodzina zginęła. Przyszły cesarz nie miał lekko. Nieobce były mu głód i żebranina. Przez jakiś czas mieszkał w klasztorze buddyjskim, potem klasztor ten został zburzony przez wojska mongolskie.

W latach pięćdziesiątych XIV wieku gdy wybuchło powstanie przeciwko panowaniu Mongołów (powstanie czerwonych turbanów) Zhu Yuanzhang włączył się do walki. W roku 1355 poślubił córkę przywódcy powstania, a 11 lat później sam stanął na jego czele. Po upadku mongolskiej dynastii Yuan, w roku 1468 ogłosił się cesarzem.

W ciągu 30 lat rządów Zhu Yuanzhang pamiętał o swoim pochodzeniu i starał się ulżyć doli chłopów: umorzył zaległe podatki, a bieżące starał się rozłożyć równomiernie. Skonfiskowana ziemia mongolskiej arystokracji została przekazana chłopom. Lakoniczną choć jednocześnie wnikliwą charakterystykę cesarza przedstawił W. Rodziński: „Był to człowiek o niezaprzeczalnych zdolnościach i inteligencji, władca oszczędny i pracowity, który w miarę upływu czasu zmieniał się coraz bardziej w despotycznego autokratę. Stał się też podejrzliwy wobec otoczenia, co miało nawet charakter paranoiczny (…) rozkazał nawet ścięcie ludzi na podstawie podejrzenia, iż pozwolili sobie na żarty kosztem jego osoby” (Historia Chin, Wrocław 1992, s. 279)

W odróżnieniu od np. cesarzy z dynastii Song, cesarz Zhu Yuanzhang przyjął jedną dewizę panowania, która przez cały okres jego rządów pozostała niezmienna. Dewiza ta to Hong Wu. Jest ona traktowana jako oficjalne imię cesarza. Jak pisał W. Rodziński: „ściśle rzecz biorąc powinno się mówić <<cesarz okresu Hong Wu>>, lecz byłoby to zbyteczną pedanterią”. Dewiza Hong Wu znalazła się oczywiście na monetach z tego okresu (górny i dolny hieroglif).

1 wen, Hong Wu tong bao, 1368-1398

Okres panowania dynastii Ming 1368-1644, Cesarz Tai Zu 1368-1398

Moneta brązowa; średnica 24 mm; waga 3,49 g; Hartill 20.57, rzadkość 14

***

Pierwsza w Polsce książka o mennictwie keszowym: http://www.numizmatyka-lublin.pl/1759,pl_d.-marzeta-monety-keszowe.html

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *