Typy trojaków lubelskich – 1597.1 (z lwem Daniela Koste)

Początek roku 1597 to najbardziej fascynujący i tajemniczy okres w historii mennicy lubelskiej. Daniel Koste, dotychczasowy kierownik, wyjechał do Wilna. Jego obowiązki przejął Hanusz Eck. Oficjalnie umowa z Danielem Koste nadal jednak obowiązywała, należało więc umieszczać na monetach jego znak menniczy – lwa przebitego hakiem. Początkowo wykorzystywano stare stemple, niektóre z datą „96” przerabiano, zmieniając szóstkę na siódemkę. Po całkowitym zużyciu stempli ze znakiem Daniela Koste, Hanusz Eck polecił wykonanie nowego stempla rewersu – również z lwem. Zadania tego podjął się rzemieślnik prezentujący dość mierny poziom. Świadczy o tym niewielka seria trojaków, którą wybito przy użyciu wspomnianego stempla rewersu i trzech różnych stempli awersu. Z tej grupy do naszych czasów zachowało się kilka zaledwie egzemplarzy.

Na trojakach z omawianego okresu (1597.1) pojawiły się cztery różne portrety.

Portret typu 10

Trojaki z portretem 10 wybito przy użyciu stempli, które powstały jeszcze za obecności Daniela Koste w Lublinie. Lew został tu umieszczony po prawej stronie i jest przebity hakiem.

Można tu wyróżnić dwa warianty napisowe:

na awersie „P”
na awersie „PO”

Fot. GNDM

Portret typu 12

Przy tym portrecie mamy do czynienia jedynie z rewersem „nowym”. Wyróżnia się on inną kompozycją niż „stary” (lew zawędrował na lewą stronę, liczba III znalazła się pod Snopkiem, datę umieszczono na końcu trzeciego wiersza), rysunkiem znaku menniczego Daniela Koste (lew został pozbawiony haka) i przede wszystkim niechlujnością wykonania. Znany jest jeden egzemplarz monety typu 1597.1 z portretem 12.

Fot. CoinArt_V

Portret typu 13

Z kolei portret 13 był umieszczany zarówno na rewersach „starych” (lew przebity hakiem), jak i „nowych” (lew bez haka). Znane są pojedyncze egzemplarze obydwu odmian.

Dysponuję niestety jedynie marnej jakości kserokopią zdjęcia tej monety. Gdyby tak się złożyło, że jej właściciel przeczyta dzisiejszy wpis, prosiłbym o kontakt.