Stopa mennicza, próba srebra i waga szelągów Michała Korybuta

Poprzedni odcinek cyklu:

http://blognumizmatyczny.pl/2022/08/26/stopa-mennicza-szelagow-stefana-batorego/

***

Spośród szelągów bitych w czasach panowania Michała Korybut Wiśniowieckiego najlepsze były szelągi gdańskie. Bito je ze srebra próby I ½ łuta, w liczbie 279 sztuk z grzywny brutto (z grzywny czystego srebra bito 2976 sztuk). Przeciętna waga szeląga gdańskiego wynosiła 0,71 g.

(Zob. M. Gumowski: Mennica gdańska, s. 165)

Niższy standard zawartości czystego srebra prezentowały szelągi toruńskie i elbląskie. W roku 1673 rada miejska Gdańska nakazała wardajnowi mennicy gdańskiej Chrystianowi Schirmerowi dokładne zbadanie szelągów toruńskich. Okazały się one znacząco gorsze od gdańskich. Były bite ze srebra próby nieco wyższej niż I ¼ łuta, w liczbie 300 sztuk z grzywny brutto. Ich przeciętna waga wynosiła 0,67 g. Szelągi toruńskie były więc o 23% gorsze od szelągów gdańskich.

(Zob. M. Gumowski: Dzieje mennicy toruńskiej, s. 161)