Linki do poprzednich części cyklu:

http://blognumizmatyczny.pl/2021/01/03/szelagi-zygmunta-iii-wazy-ordynacje-mennicze/

http://blognumizmatyczny.pl/2020/04/17/szelagi-jana-ii-kazimierza-ordynacje-mennicze/

Jeszcze pełniejszy obraz mennictwa szelężnego Kazimierza Jagiellończyka można uzyskać zapoznając się z odpowiednimi stronami w Wirtualnym Muzeum Polskiego Szeląga:

http://blognumizmatyczny.pl/?s=wirtualne+muzeum+polskiego+szel%C4%85ga+kazimierz+jagiello%C5%84czyk

***

Szelągi pruskie Kazimierza Jagiellończyka bito od roku 1454 prawdopodobnie do roku 1457. Ordynacja mennicza, która określała ich próbę i wagę nie zachowała się do naszych czasów. Na podstawie pomiarów S. Kubiak, ustalono, że ważyły one średnio ok. 1,73 g. Próba srebra 17 badanych egzemplarzy okazała się niejednorodna (530-750/1000). Jej uśredniona wartość wyniosła 611/1000. Zawartość czystego srebra zbadanych monet mieściła się w przedziale 0,86 – 1,22 g.

(S. Kubiak: Monety i stosunki monetarne w Prusach Królewskich w 2 połowie XV wieku, Wrocław 1986, s. 46, 47, 127)

W roku 1457 rozpoczęła się emisja szelągów miejskich: toruńskich, gdańskich oraz elbląskich. Podobnie jak w przypadku szelągów pruskich ordynacje mennicze określające ich próbę i wagę nie zachowały się do naszych czasów. W swoich badaniach S. Kubiak obliczyła wartość szelągów miejskich w odniesieniu do grosza Kazimierza Jagiellończyka  (liczonego w półgroszach):

(S. Kubiak: op. cit., s. 127)

Szelągi miejskie z imieniem Kazimierza Jagiellończyka bito również po jego śmierci, do początku lat dwudziestych XVI wieku. Ich próba została znacząco obniżona. W tym okresie wartość szeląga wynosiła ok. ¼ grosza.

(A. Białkowski, T. Szweycer: Monety ostatnich Jagiellonów, Warszawa 1975, s. 31)