Linki do poprzednich części cyklu:
http://blognumizmatyczny.pl/2021/01/03/szelagi-zygmunta-iii-wazy-ordynacje-mennicze/
http://blognumizmatyczny.pl/2020/04/17/szelagi-jana-ii-kazimierza-ordynacje-mennicze/
http://blognumizmatyczny.pl/2021/08/20/wartosc-i-dobroc-szelagow-za-czasow-zygmunta-starego/
***
Szelągi gdańskie Zygmunta Augusta były bite wg ordynacji menniczej Zygmunta Starego z roku 1530.
(Z. Żabiński, s. 101)
Bite incydentalnie szelągi inflanckie znacznie różnią się od szelągów gdańskich: nie posiadają imienia ani tytułu królewskiego Zygmunta Augusta, jest na nich umieszczony inflancki gryf oraz napis DVCATVS LIVONIAE (księstwo inflanckie). Szelągi te były niezgodne z obowiązującą w Polce ordynacją menniczą. Nie należały one do polskiego, lecz do inflanckiego systemu monetarnego (1 marka = 2 półmarki = 4 ferdingi = 36 szelągów).
Szelągi inflanckie były bite w srebrze 1 ½ łutowym, w ilości 200 sztuk z grzywny krakowskiej. 36 sztuk szelągów inflanckich odpowiadało wartości 6 groszy litewskich. Na grosz litewski szło więc sześć szelągów inflanckich. Jeden grosz koronny wart był wówczas 0,8 grosza litewskiego (na pięć groszy koronnych przypadały cztery grosze litewskie). Równowartość grosza koronnego stanowiło więc niecałe pięć (4,8) szelągów inflanckich (A. Białkowski, T. Szweycer, s. 233).
(Z. Żabiński, s. 185)
***
Poniżej link do strony Coinstrail, gdzie dostępny jest przegląd szelągów gdańskich Zygmunta Augusta: https://coinstrail.com/pl/catalog/poland/sigismund-ii/silver-shelyag