„EPOKA NAPOLEOŃSKA” – PRZEDSPRZEDAŻ KSIĄŻKI

Czy myśleliście już Państwo o prezentach gwiazdkowych dla najbliższych? Jakby co, mogę coś podpowiedzieć. Właśnie rozpoczynam przedsprzedaż książki „Epoka Napoleońska”. Te niezwykłe czasy zostały przedstawione w formie lekkiej i przystępnej opowieści snutej z perspektywy najważniejszych postaci działających w tym okresie – władców, polityków, dowódców wojskowych.

Jest to drugie wydanie mojej publikacji sprzed 24 lat, mocno zmienione i rozszerzone. Kolegów numizmatyków być może zainteresuje rozdział, który zdecydowałem się dołączyć jako dodatek – „Mennictwo Księstwa Warszawskiego”. Czytaj dalej „EPOKA NAPOLEOŃSKA” – PRZEDSPRZEDAŻ KSIĄŻKI

Mennica w Warszawie za czasów Zygmunta III. Szelągi warszawskie (?)

O tym, że za czasów Zygmunta III w stolicy istniała mennica, polscy numizmatycy wiedzieli już w XIX wieku. Pisał o tym np. I. Zagórski[i]. O mennicy warszawskiej pisał też M. Gumowski: „Wiemy, że w Warszawie była dwa razy otwierana mannica, raz w latach 1590-tych, drugi raz później około 1620”[ii]. Nie bardzo wiadomo, na podstawie jakich przesłanek uczony pisał o mennicy „w latach 1590-tych”. Natomiast co do funkcjonowania w Warszawie mennicy „około 1620” nie ma wątpliwości. Istnieje cały szereg dokumentów, które to potwierdzają.

W dzisiejszych czasach nie wyszliśmy niestety zbyt daleko poza to, co wiedziano o mennicy warszawskiej sto lat temu. Najbardziej gruntowną pracą na ten temat jest artykuł Zbigniewa Kurzyny: W sprawie datowania i lokalizacji najstarszej mennicy w Warszawie[iii]. Zostały tam zebrane informacje dotyczące mennicy w Warszawie w czasach Zygmunta III, które dotąd były rozproszone w różnych publikacjach oraz w źródłach z epoki. Czytaj dalej Mennica w Warszawie za czasów Zygmunta III. Szelągi warszawskie (?)

Emisje mennicy olkuskiej w czasach Zygmunta Wazy – kilka ciekawostek

Spośród mennic koronnych Zygmunta III, kilka darzę szczególną sympatią. Należy do nich mennica olkuska. Działała ona  zaledwie 22 lata, jej znaczenie dla mennictwa Rzeczypospolitej w tym okresie było jednak olbrzymie. Emisje mennicy olkuskiej obejmowały większą część panowania Stefana Batorego oraz niecałe 14 lat panowania Zygmunta III Wazy. Czytaj dalej Emisje mennicy olkuskiej w czasach Zygmunta Wazy – kilka ciekawostek

Kącik rzymsko-bizantyński. Od Dioklecjana do Anastazjusza I – ramy kolekcji monet późnorzymskich

Kilka lat temu podjąłem decyzję o sprzedaży zbioru szelągów. O powodach tej decyzji opowiadałem w „studiu filmowym” Mateusza Wójcickiego:

https://www.youtube.com/watch?v=TuHX4kV7Mm0

Szelągi przestałem zbierać, ale –  jak powszechnie wiadomo  –  liczba nałogów musi się zgadzać. Jeśli nie szelągi, to co? Zacząłem rozglądać się w różnych kierunkach. Ciągnęło mnie zwłaszcza w stronę Czytaj dalej Kącik rzymsko-bizantyński. Od Dioklecjana do Anastazjusza I – ramy kolekcji monet późnorzymskich

Melchior Reysner i czasy świetności mennicy lubelskiej 1597-1599

Dziś tradycyjne, coroczne podsumowanie statystyk. Liczba wejść na bloga przekroczyła już ćwierć miliona i obecnie wynosi 270 000. Ostatni rok był rekordowy. Bloga odwiedzono 48 000 razy. Poniżej statystyka w rozbiciu na poszczególne lata:

X 2015 – X 2016: 8 500

X 2016 – X 2017: 15 000

X 2017 – X 2018: 20 000

X 2018 – X 2019: 27 500

X 2019 – X 2020: 36 500

X 2020 – X 2021: 40 500

X 2021 – X 2022: 36 500

X 2022 – X 2023: 37 500

X 2023 – X 2024: 48 000

Tymczasem zapraszam na kolejny wpis 🙂

*** Czytaj dalej Melchior Reysner i czasy świetności mennicy lubelskiej 1597-1599

Numizmatyczna Mapa Polski – „Okruchy z Grodu” wystawa czasowa w Muzeum Grodu Santok (oddział Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta w Gorzowie Wielkopolskim)

Obecnie Santok jest to niewielka wieś w województwie lubuskim. W czasach wczesnopiastowskich znajdował się tu znaczący gród, przez Galla Anonima nazwany strażnicą i kluczem Królestwa Polskiego. Na wystawie stałej można podziwiać zabytki pochodzące z tego najświetniejszego okresu w historii Santoka. Wśród nich znajduje się m.in. piękny konik z brązu, pochodzący z X wieku, odgrywający wówczas (być może) rolę amuletu.

Tematem dzisiejszego wpisu nie jest jednak stała ekspozycja, lecz Czytaj dalej Numizmatyczna Mapa Polski – „Okruchy z Grodu” wystawa czasowa w Muzeum Grodu Santok (oddział Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta w Gorzowie Wielkopolskim)

Stopa mennicza, próba srebra i waga szelągów Augusta III Sasa

Poprzedni odcinek cyklu:

http://blognumizmatyczny.pl/2024/07/20/stopa-mennicza-proba-srebra-i-waga-szelagow-augusta-ii-mocnego/

Szelągi koronne Augusta III Sasa były bite – na wzór boratynek Jana Kazimierza – z czystej miedzi. Ich średnia waga Czytaj dalej Stopa mennicza, próba srebra i waga szelągów Augusta III Sasa

Stopa mennicza, próba srebra i waga szelągów Augusta II Mocnego

Poprzedni odcinek cyklu:

http://blognumizmatyczny.pl/2023/08/15/stopa-mennicza-proba-srebra-i-waga-szelagow-jana-iii-sobieskiego/

Szelągi gdańskie Augusta II Mocnego bito ze srebra próby I ½ w liczbie 285 sztuk z grzywny brutto. Z grzywny netto (czystego srebra) wybijano 3040 sztuk szelągów. Średnia waga szelągów wynosiła 0,70 g. Czytaj dalej Stopa mennicza, próba srebra i waga szelągów Augusta II Mocnego

Inicjały i herby na szelągach Augusta Mocnego

Od kilku lat, w miesiącach wakacyjnych umieszczam na blogu wpisy z cyklu „Herby, znaki mennicze, inicjały, skróty, ozdobniki itp.” na szelągach poszczególnych władców Polski. Poprzedni odcinek cyklu:

http://blognumizmatyczny.pl/2023/08/14/inicjal-krolewski-na-szelagach-jana-sobieskiego/

Szelągi Augusta II Mocnego jako oficjalny środek płatniczy były emitowane jedynie przez mennicę gdańską (w niewielkiej liczbie). Na awersie posiadają one monogram „AR” (August król), na rewersie zaś herb Gdańska. Czytaj dalej Inicjały i herby na szelągach Augusta Mocnego

Trojak lubelski 1595 – bardzo niebezpieczny falsyfikat

W roku 2021 na jednej z aukcji wylicytowałem trojaka lubelskiego z końcówką daty „95” umieszczoną między herbem Lewart a lwem Daniela Koste. Po dokładnym obejrzeniu monety uznałem jednak, że jest to wysokiej jakości współczesny falsyfikat. Do takiego wniosku skłaniają ewidentne manipulacje przy cyfrze „5”.  Fałszerskie zabiegi przy drugiej cyfrze daty są sprytnie tuszowane przy pomocy bardzo umiejętnego uderzenia na awersie (na koronie), które spowodowało pęknięcie na rewersie przechodzące przez cyfrę „5”. Na to wszystko położona jest sztuczna patyna.

Przy dokładnej obserwacji monety Czytaj dalej Trojak lubelski 1595 – bardzo niebezpieczny falsyfikat

Kącik rzymsko-bizantyński. „Zbrodnie” na numizmatach – krzeszowski pektorał i patera z Rannes

„Zbrodnie” na numizmatach

Z punktu widzenia współczesnego kolekcjonera, liczne działania wobec monet podejmowane w dawnych wiekach, należałoby zakwalifikować jako „zbrodnie”. Należą do nich m.in. umieszczanie donatyw w złotych oprawach, skrobanie na portugałach liczby „X”, robienie otworów w trojakach (a następnie zawieszanie ich na szyjach bałkańskich białogłów w charakterze cennych ozdób), umieszczanie na monetach znaków własnościowych, wykonywanie naczyń (waz, kufli, kielichów, tacek, brytfanek) wysadzanych monetami[i]. Czytaj dalej Kącik rzymsko-bizantyński. „Zbrodnie” na numizmatach – krzeszowski pektorał i patera z Rannes